Badania przeprowadzone przez Johns Hopkins Medicine ujawniają, że zarówno osoby doświadczające naturalnych bliskich spotkań ze śmiercią, jak i te, które miały takie doświadczenia pod wpływem psychodelików, zgłaszają mniejszy strach przed śmiercią oraz pozytywne, długotrwałe doświadczenia duchowe.
Badanie i wnioski
W ramach badania, zespół z Johns Hopkins Medicine przeprowadził szczegółową analizę doświadczeń ponad 3000 dorosłych osób. Porównywano tu doświadczenia psychodeliczne z doświadczeniami bliskich spotkań ze śmiercią, które nie były związane z używaniem substancji psychodelicznych. W obu przypadkach zaobserwowano podobieństwa w podejściu do śmierci.
Osoby biorące udział w ankiecie z obu grup zgłaszały, że po doświadczeniu ich strach przed śmiercią znacznie się zmniejszył. Ponadto, uczestnicy opisywali, że przeżycie to miało dla nich długotrwały pozytywny wpływ, dostarczając osobistego znaczenia, duchowego wymiaru oraz psychologicznej introspekcji.
Badanie to zostało opublikowane 24 sierpnia 2022 roku w czasopiśmie PLOS ONE. Jego wyniki są zgodne z kilkoma niedawnymi badaniami klinicznymi, które wykazały, że pojedyncze leczenie psylocybiną przynosiło utrzymujące się zmniejszenie lęku i depresji wśród pacjentów z diagnozą zagrażającą życiu, taką jak nowotwór.
Szczegółowe informacje o badaniu
Badanie przeprowadzone przez Johns Hopkins Medicine miało charakter ankiety internetowej, w której wzięło udział 3192 osób. Badanie trwało od grudnia 2015 do kwietnia 2018 roku. Uczestnicy zostali podzieleni na dwie grupy: 933 osoby doświadczyły bliskich spotkań ze śmiercią bez użycia psychodelików, natomiast pozostali uczestnicy mieli doświadczenia psychodeliczne wywołane przez takie substancje jak kwas lizergowy (LSD) (904 osoby), psilocybinę (766), ayahuascę (282) lub N,N-dimetylotryptaminę (DMT) (307).
Większość uczestników (85%) była biała i pochodziła głównie ze Stanów Zjednoczonych. W grupie psychodelików było więcej mężczyzn (78% w porównaniu do 32% w grupie niemedycznej) i byli oni zazwyczaj młodsi (średnio 32 lata w porównaniu do 55 lat w grupie niemedycznej).
Podobieństwa między grupami obejmowały:
- Około 90% uczestników z obu grup zgłaszało zmniejszenie lęku przed śmiercią po przeżyciu.
- Większość uczestników z obu grup (85% w grupie niemedycznej, 75% w grupie psychodelików) oceniła swoje doświadczenie jako jedno z pięciu najbardziej znaczących i duchowo istotnych w ich życiu.
- Uczestnicy z obu grup zgłaszali umiarkowane do silne pozytywne zmiany trwałe w swoim samopoczuciu i celu życiowym.
Różnice między grupami obejmowały:
- Grupa niemedyczna częściej zgłaszała, że ich życie było w niebezpieczeństwie, byli medycznie nieprzytomni lub uznani za klinicznie zmarłych.
- Grupa niemedyczna częściej informowała, że ich doświadczenie było bardzo krótkie, trwające pięć minut lub mniej.
Naukowcy podkreślają potrzebę dalszych badań w celu lepszego zrozumienia potencjalnego klinicznego zastosowania psychodelików w łagodzeniu cierpienia związanego ze strachem przed śmiercią.
Strach przed śmiercią – porównanie z innymi badaniami
Wyniki badania Johns Hopkins Medicine są spójne z innymi badaniami klinicznymi dotyczącymi użycia psychodelików. Na przykład, badanie przeprowadzone przez Griffiths et al. w 2016 roku wykazało, że pojedyncza dawka psylocybiny, podawana w połączeniu z terapią wspierającą, skutkowała znacznym wzrostem akceptacji śmierci oraz zmniejszeniem lęku związanego ze śmiercią u pacjentów z nowotworem.
Te odkrycia wskazują na potencjalne zastosowanie psychodelików jako narzędzia w łagodzeniu lęku przed śmiercią, szczególnie u pacjentów z poważnymi diagnozami. Należy jednak pamiętać, że dalsze badania są niezbędne w celu potwierdzenia tych wyników i zrozumienia pełnego potencjału klinicznego tych substancji.
Psychodeliki i doświadczenia bliskie śmierci – podsumowanie
Podsumowując, badanie Johns Hopkins Medicine wskazuje na znaczące podobieństwa między doświadczeniami bliskimi śmierci a tymi wywołanymi przez psychodeliki, z obu wynikającym zmniejszeniem lęku przed śmiercią. Odkrycia te otwierają nowe perspektywy dla potencjalnego zastosowania psychodelików w terapii, choć potrzebne są dalsze badania w tym obszarze.
