Psylocybina – Działanie, efekty i właściwości medyczne

Psylocybina, często kojarzona z tzw. „magicznymi grzybami”, stanowi przedmiot zainteresowania zarówno świata nauki, jak i kultury. Substancja ta, znana ze swoich psychodelicznych właściwości, przez wieki wykorzystywana była w różnych kulturach do celów rytualnych i religijnych. Współcześnie, dzięki postępowi badań naukowych, odkrywamy coraz więcej o jej potencjale terapeutycznym, zwłaszcza w kontekście leczenia zaburzeń psychicznych takich jak depresja czy PTSD.

Historia psylocybiny sięga tysiącleci wstecz, kiedy to różne kultury wykorzystywały ją w swoich praktykach. Od prehistorycznych ceremonii szamańskich po współczesne zastosowania medyczne, psylocybina przeszła długą drogę. Jej popularność wzrosła znacząco w latach 60. XX wieku, kiedy to stała się częścią kontrkultury i ruchów poszukujących nowych doświadczeń duchowych i psychicznych.

Obecnie psylocybina jest przedmiotem licznych badań naukowych, które odkrywają jej potencjalne zastosowania terapeutyczne. Badania te koncentrują się na możliwości wykorzystania psylocybiny w leczeniu różnorodnych zaburzeń psychicznych, w tym depresji, lęku, a nawet uzależnień. To, co kiedyś było uważane za tabu, dziś może stać się rewolucyjnym narzędziem w medycynie.

Ponadto, psylocybina znalazła swoje miejsce w kulturze popularnej, inspirując twórców sztuki, muzyków i pisarzy. Jej wpływ na kreatywność i umysłowe horyzonty jest często podkreślany w literaturze i sztukach wizualnych. To fascynujący przykład tego, jak substancja pierwotnie używana w kontekście rytualnym, zyskała nowe życie w różnorodnych dziedzinach życia współczesnego człowieka.

Psylocybina w medycynie i terapii

Obecne badania naukowe nad psylocybiną koncentrują się głównie na jej potencjale w leczeniu różnych zaburzeń psychicznych. Znaczący postęp w tej dziedzinie rzuca światło na potencjalne zastosowania tej substancji, szczególnie w kontekście leczenia depresji, PTSD (zaburzenia stresu pourazowego), a nawet uzależnień. To fascynujący rozwój, który może całkowicie zmienić sposób, w jaki postrzegamy i leczymy niektóre z najbardziej powszechnych i występujących zaburzeń psychicznych.

Mechanizm działania psylocybiny na mózg

Kluczowym aspektem badań nad psylocybiną jest jej wpływ na mózg i psychikę pacjentów. Psylocybina, będąc agonistą receptorów serotoninowych, wykazuje zdolność do oddziaływania na system neurotransmiterów w mózgu, co może prowadzić do znaczących zmian w aktywności neuronalnej. Interesującym odkryciem jest jej zdolność do „resetowania” pewnych ścieżek neuronalnych, co może mieć kluczowe znaczenie w zmniejszaniu objawów depresji i lęku.

To działanie ma potencjalnie przełomowe znaczenie, zwłaszcza że wiele zaburzeń psychicznych, takich jak chroniczna depresja, charakteryzuje się zaburzeniami w przewodzeniu i przetwarzaniu sygnałów serotoniny. Psylocybina, poprzez swoje działanie, może przyczyniać się do przywracania równowagi w tych ścieżkach, oferując nowe perspektywy w leczeniu zaburzeń, które do tej pory były trudne do opanowania za pomocą tradycyjnych metod.

Zastosowanie psylocybiny w terapii

Przykłady zastosowania psylocybiny w terapii są coraz bardziej powszechne i obiecujące. Pacjenci, którzy doświadczyli tradycyjnych metod leczenia bez znaczących postępów, często znajdują ulgę po terapii z użyciem psylocybiny. Badania kliniczne wykazują, że nawet pojedyncza, kontrolowana dawka psylocybiny może prowadzić do znaczącej poprawy w samopoczuciu pacjentów cierpiących na depresję czy PTSD.

Co ważne, obserwuje się, że efekty takiej terapii mogą być długotrwałe. W niektórych przypadkach, po jednorazowym zastosowaniu psylocybiny, pacjenci zgłaszali znaczną poprawę na przestrzeni kilku miesięcy. To sugeruje, że substancja ta może mieć nie tylko natychmiastowy, ale i długoterminowy wpływ na zdrowie psychiczne.

Potencjał w leczeniu uzależnień

Inną fascynującą dziedziną badań nad psylocybiną jest jej potencjał w leczeniu uzależnień. Badania sugerują, że psylocybina może pomóc w przełamaniu wzorców uzależnienia, oferując pacjentom nowe perspektywy i zmieniając ich podejście do życia i wyzwań, z którymi się mierzą. Ta metoda terapii może być szczególnie wartościowa w przypadkach, gdzie tradycyjne metody leczenia uzależnień okazały się nieskuteczne.

Chemiczna struktura psylocybiny

Psylocybina (4-fosforyloksy-N,N-dimetylotryptamina) jest związkiem chemicznym z grupy tryptamin, który w organizmie człowieka przekształca się w psylocynę, aktywną substancję oddziałującą na system nerwowy. Jej struktura biochemiczna jest zbliżona do neurotransmitera serotoniny, co tłumaczy jej silne działanie na ścieżki neuronalne w mózgu. To właśnie ta interakcja jest odpowiedzialna za charakterystyczne efekty psychodeliczne.

Zrozumienie chemicznej struktury psylocybiny otwiera nowe możliwości w badaniach nad mózgiem i psychiką. Pozwala naukowcom lepiej zrozumieć, jak substancje psychodeliczne wpływają na funkcjonowanie mózgu i jak mogą być wykorzystywane w leczeniu różnych zaburzeń. Badania nad psylocybiną mogą również przyczynić się do rozwoju nowych leków psychotropowych o zmniejszonych skutkach ubocznych.

Doświadczenia i efekty psylocybiny

Doświadczenia związane z przyjmowaniem psylocybiny są niezwykle różnorodne i w dużym stopniu zależą od wielu indywidualnych czynników, takich jak dawka, otoczenie, czy stan psychiczny osoby przyjmującej substancję. Efekty te mogą być nie tylko głęboko osobiste, ale także znacząco różnić się między osobami.

Zmiany w percepcji i doznania wizualne

Jednym z najbardziej charakterystycznych efektów przyjmowania psylocybiny są zmiany w percepcji. Użytkownicy często zgłaszają zmienione postrzeganie czasu i przestrzeni, co może przybierać formę spowolnienia czasu lub jego przyspieszenia. Doznania wizualne również mogą być intensyfikowane lub zmienione, obejmując zniekształcenia wzrokowe, intensyfikację kolorów, a nawet wizualne halucynacje.

Doświadczenia duchowe i introspekcyjne

Psylocybina może również wywoływać głębokie doświadczenia duchowe i introspekcyjne. Niektórzy użytkownicy opisują te doświadczenia jako momenty głębokiego zrozumienia własnej osobowości, życia czy wszechświata. Może to prowadzić do znaczących wglądów osobistych lub nawet doświadczeń mistycznych i transcendentalnych.

Wpływ na ciało i system nerwowy

Fizjologiczne efekty przyjmowania psylocybiny również są istotne. Może ona wpływać na różne aspekty czucia, jak zmiany w temperaturze ciała czy odczuwaniu dotyku. Zmiany te mogą być związane również z funkcjonowaniem układu nerwowego, wpływając na takie aspekty jak nastrój czy poziom lęku.

Potencjał terapeutyczny

W kontekście terapeutycznym, efekty przyjmowania psylocybiny mogą przyczynić się do pozytywnych zmian psychicznych. Redukcja lęku, lepsze zrozumienie własnych emocji, czy przełamanie psychicznych barier to tylko niektóre z potencjalnych korzyści. Szczególnie obiecujące wydają się być badania nad wykorzystaniem psylocybiny w leczeniu depresji, PTSD, czy uzależnień.

Wpływ długoterminowego stosowania psylocybiny

Długoterminowe wpływy stosowania psylocybiny są nadal przedmiotem badań naukowych. Niektóre z nich sugerują, że psylocybina może mieć pozytywny wpływ na zdrowie psychiczne, zwłaszcza w kontekście terapii. Jest to obszar, który wymaga dalszych badań, aby w pełni zrozumieć wszystkie konsekwencje jej użycia, zarówno pozytywne, jak i potencjalnie negatywne.

Psylocybina, jako substancja psychoaktywna, oferuje szerokie spektrum doświadczeń, które mogą mieć znaczący wpływ na ludzką psychikę i ciało. Od zmian w percepcji, przez głębokie doświadczenia duchowe, po potencjał terapeutyczny – psylocybina jest nadal przedmiotem intensywnych badań. Zrozumienie pełnego zakresu jej efektów i wpływów, zarówno krótko-, jak i długoterminowych, jest kluczowe dla bezpiecznego i świadomego wykorzystania jej potencjału.

Dawkowanie psylocybiny i progi dawkowania

Mikro dawki (0,2 – 1g suszonych grzybów)

• Lekkie podniesienie nastroju, zwiększenie kreatywności i poprawa koncentracji.
• Niewielkie zmiany w percepcji, które nie wpływają znacząco na codzienne funkcjonowanie.
• Mikro dawkowanie jest popularne wśród osób poszukujących subtelnych zmian psychicznych bez intensywnych efektów psychodelicznych.
• Zazwyczaj nie powoduje widocznych efektów psychoaktywnych.

Niska dawka (1 – 2 g suszonych grzybów)

• Lekkie zniekształcenia percepcyjne, zwiększenie empatii i emocjonalnej otwartości.
• Może powodować lekkie wzmożenie doznań wizualnych.
• Ta dawka jest często wybierana przez osoby doświadczające grzybów po raz pierwszy.
• Może sprzyjać głębszemu zrozumieniu siebie i innych.

Średnia dawka (2 – 3,5 g suszonych grzybów)

• Silniejsze efekty psychodeliczne, takie jak intensywne doznania wizualne, zmiany w postrzeganiu czasu i przestrzeni.
• Może prowadzić do głębokich przeżyć introspekcyjnych i duchowych.
• Zalecana ostrożność przy tej dawce, szczególnie w przypadku osób bez doświadczenia z psychodelikami.
• Ważne jest, aby być w bezpiecznym, kontrolowanym środowisku.

Wysoka dawka (3,5 – 5 g suszonych grzybów)

• Bardzo intensywne doświadczenia psychodeliczne, w tym głębokie zmiany percepcji i możliwe doświadczenia mistyczne.
• Może wywołać silne emocjonalne reakcje i znaczące zmiany w świadomości.
• Dla doświadczonych użytkowników i pod ścisłym nadzorem w celu zapewnienia bezpieczeństwa.
• Nie zalecana dla osób z historią schorzeń psychicznych.

Dawka heroiczna (powyżej 5 g suszonych grzybów)

• Ekstremalnie intensywne doświadczenia psychodeliczne, często związane z głębokimi przemianami osobistymi.
• Może prowadzić do przełomowych doświadczeń duchowych, ale również do wyzwań psychicznych.
• Tylko dla bardzo doświadczonych użytkowników w kontrolowanych warunkach.
• Wysokie ryzyko silnych reakcji emocjonalnych i psychotycznych.

Przy każdej dawce psylocybiny ważne jest, aby pamiętać o potencjalnych ryzykach i konieczności dostosowania do indywidualnych reakcji. Stosowanie psylocybiny powinno być przemyślane, a najlepiej, aby odbywało się pod opieką osób z doświadczeniem lub specjalistów.

Psylocybina a zdrowie psychiczne

Badania nad wykorzystaniem psylocybiny w kontekście zdrowia psychicznego otwierają nowe perspektywy w leczeniu różnorodnych zaburzeń. Jest to szczególnie istotne w świetle ograniczonej skuteczności niektórych tradycyjnych metod leczenia psychicznych dolegliwości.

Redukcja objawów depresji i lęku

Wielokrotne badania dowodzą, że psylocybina może skutecznie redukować objawy depresji i lęku. To odkrycie jest szczególnie ważne, ponieważ te dwie dolegliwości są jednymi z najbardziej powszechnych problemów zdrowia psychicznego na świecie. W niektórych przypadkach, gdzie tradycyjne leczenie farmakologiczne lub psychoterapia nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, psylocybina okazuje się być efektywną alternatywą.

Leczenie PTSD i innych zaburzeń

Podobnie obiecujące są wyniki badań nad stosowaniem psylocybiny w leczeniu PTSD (zaburzeń stresu pourazowego). Pacjenci, którzy doświadczyli traumy, często borykają się z intensywnymi, trudnymi do leczenia objawami. Psylocybina, poprzez swoje działanie na system nerwowy, może pomóc w „przeprogramowaniu” niektórych ścieżek neuronalnych, co przekłada się na redukcję objawów i poprawę ogólnego stanu psychicznego.

„Resetowanie” ścieżek neuronalnych

Jedną z najbardziej fascynujących potencjalnych właściwości psylocybiny jest jej zdolność do „resetowania” pewnych ścieżek neuronalnych w mózgu. To działanie może być kluczowe w leczeniu zaburzeń, które charakteryzują się zaburzeniami w przewodnictwie neuronalnym, jak depresja czy lęk. Resetowanie tych ścieżek może przyczynić się do trwałej zmiany w sposobie przetwarzania emocji i doświadczeń, co jest obiecujące w kontekście długoterminowej terapii.

Pod nadzorem medycznym

Należy jednak podkreślić, że stosowanie psylocybiny w kontekście zdrowia psychicznego powinno odbywać się wyłącznie pod ścisłym nadzorem medycznym. Ze względu na potencjalne ryzyko i skutki uboczne, konieczne jest indywidualne dostosowanie terapii do potrzeb każdego pacjenta. Ważne jest również monitorowanie reakcji i efektów leczenia, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność terapii.

Potencjalne ryzyko i skutki uboczne

Stosowanie psylocybiny, mimo potencjalnych korzyści terapeutycznych, wiąże się z pewnymi ryzykami, które są istotne do rozważenia, zarówno przez osoby zainteresowane jej użyciem, jak i przez specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego.

Możliwe skutki uboczne

Najbardziej znaczące ryzyko związane ze stosowaniem psylocybiny to możliwość wystąpienia negatywnych skutków ubocznych. Te mogą obejmować:

• Zmiany w percepcji: Wizualne i sensoryczne zniekształcenia, które mogą być dezorientujące lub nawet przerażające.
• Dezorientacja i dezorganizacja myślenia: Trudności w logicznym myśleniu, problem z koncentracją i dezorientacja w czasie i przestrzeni.
• Doświadczenia psychotyczne: W niektórych przypadkach, szczególnie przy wysokich dawkach, psylocybina może wywołać objawy psychotyczne, takie jak halucynacje, paranoja czy myśli urojone.

Ryzyko negatywnych efektów jest szczególnie wysokie przy stosowaniu wysokich dawek oraz w niewłaściwym środowisku. Nieprzewidywalność doświadczeń związanych z psylocybiną wymaga odpowiedniego przygotowania i wsparcia ze strony specjalistów, zwłaszcza w kontekście terapeutycznym.

Aby minimalizować ryzyko, stosowanie psylocybiny powinno odbywać się w kontrolowanych warunkach, najlepiej pod nadzorem specjalistów. W takim środowisku można odpowiednio reagować na potrzeby użytkownika, zapewniając bezpieczeństwo i wsparcie w przypadku wystąpienia niepożądanych efektów.

Różnice w prawodawstwie dotyczące psylocybiny w różnych krajach i regionach mają bezpośredni wpływ na jej dostępność i bezpieczeństwo stosowania. W wielu miejscach na świecie substancja ta jest nielegalna, co nie tylko ogranicza dostęp do niej w kontekście terapeutycznym, ale również może prowadzić do ryzyka związanego z niekontrolowanym i nielegalnym jej stosowaniem.

Bezpieczeństwo stosowania psylocybiny jest kluczowym aspektem, który musi być uwzględniony zarówno w kontekście badań naukowych, jak i potencjalnego wykorzystania terapeutycznego. Istotne jest, aby każde jej stosowanie odbywało się z odpowiednią ostrożnością, z uwzględnieniem wszystkich ryzyk i pod ścisłym nadzorem specjalistów. W miarę rozwoju badań i ewentualnych zmian w prawie, możemy spodziewać się lepszego zrozumienia i wykorzystania tej substancji w przyszłości.

Porównanie psylocybiny z innymi psychodelikami

Psylocybina, będąc jedną z wielu substancji psychodelicznych, wyróżnia się swoimi unikalnymi właściwościami, które różnią ją od innych psychodelików, takich jak LSD, meskalina, DMT, a także od substancji o działaniu psychodelicznym, ale innej klasy, jak MDMA czy ketamina. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla bezpiecznego i skutecznego wykorzystania tych substancji, zarówno w kontekście terapeutycznym, jak i w badaniach.

Psylocybina vs Inne psychodeliki

1. LSD: LSD (dimetyloamid kwasu lizergowego) charakteryzuje się dłuższym czasem trwania efektów (do 12 godzin) w porównaniu do psylocybiny. Efekty LSD mogą być bardziej intensywne w zakresie wizualnych halucynacji i mogą prowadzić do głębszych zmian w percepcji.
2. Meskalina i Pejotl: Substancje te, pochodzące z kaktusów takich jak pejotl czy San Pedro, mają działanie podobne do psylocybiny, ale zwykle charakteryzują się dłuższym czasem działania i mogą prowadzić do innych rodzajów wizualnych doświadczeń.
3. DMT i Ayahuasca: DMT, zwłaszcza w formie ayahuascy, wywołuje krótkotrwałe, ale bardzo intensywne doświadczenia psychodeliczne. Ayahuasca, będąca połączeniem DMT i inhibitorów MAO, oferuje długotrwałe doświadczenie, które często wiąże się z głębokim wglądem wewnętrznym i duchowym.
4. 5-MeO-DMT: Ta substancja, często pochodząca z żaby Kambo, oferuje intensywne i krótkotrwałe doświadczenie, które różni się od tradycyjnego DMT. Jest znane z wywoływania silnych doświadczeń mistycznych.
5. Ibogaina: Substancja ta, pochodząca z rośliny iboga, jest szczególnie znana ze swojego potencjału w leczeniu uzależnień. Jej efekty są długotrwałe i często wiążą się z intensywnymi doświadczeniami introspekcyjnymi.
6. Ketamina: Jako substancja dysocjacyjna, ketamina oferuje inne doświadczenie niż typowe psychodeliki. Może wywoływać stany podobne do transu oraz doświadczenia oddzielenia od ciała.
7. MDMA: Chociaż nie jest klasycznym psychodelikiem, MDMA wpływa na wzrost empatii i dobrostanu emocjonalnego, różniąc się tym od efektów typowo psychodelicznych jakie oferuje psylocybina.

Psylocybina, chociaż należy do szerokiej klasy substancji psychodelicznych, posiada unikalne właściwości, które odróżniają ją od innych psychodelików takich jak LSD, meskalina, czy DMT. Różnice te obejmują czas trwania efektów, intensywność doświadczeń oraz mechanizmy działania na mózg. Zrozumienie tych różnic, a także potencjalnych interakcji z innymi substancjami, jest niezbędne dla prawidłowego wykorzystania potencjału terapeutycznego tych substancji oraz zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników.

Jak psylocybina wpływa na kreatywność?

Psylocybina od dawna jest źródłem inspiracji dla artystów, pisarzy i muzyków, oferując unikalne doświadczenia, które mogą wpływać na kreatywność i wyobraźnię. Wiele dzieł sztuki, literatury czy muzyki, które cieszą się popularnością, zostało zainspirowanych przez doświadczenia związane z przyjmowaniem psylocybiny. Ta substancja może otwierać nowe perspektywy, pobudzać wyobraźnię i zachęcać do eksploracji głębszych warstw ludzkiej psychiki.

Doświadczenia związane z psylocybiną często są opisywane jako momenty przełomowe, prowadzące do głębszego zrozumienia siebie i świata. Dla artystów, może to oznaczać nowe sposoby wyrażania emocji i idei, a także eksperymentowanie z formą i kolorem. W literaturze, psylocybina może inspirować do tworzenia bogatych, wielowymiarowych postaci i historii, które oddają złożoność ludzkiej natury.

Inspiracja dla twórców, płynąca z doświadczeń z psylocybiną, ma również swoje miejsce w muzyce. Kompozytorzy i wykonawcy często wykorzystują te doświadczenia, by tworzyć utwory, które oddziałują na głębokie emocje i stan świadomości słuchacza. Jest to przykład, jak substancja znana głównie z efektów psychodelicznych może przyczynić się do rozwoju sztuki i kultury.

Przyszłość psylocybiny

Możliwe kierunki rozwoju w zakresie stosowania psylocybiny są fascynujące. Od potencjalnych zastosowań terapeutycznych po nowe metody badawcze, przyszłość tej substancji wydaje się być obiecująca. Innowacje w dziedzinie medycyny i psychoterapii mogą przynieść nowe, skuteczne metody leczenia oparte na psylocybinie.

Wizje przyszłości w zakresie stosowania psylocybiny są różnorodne, od jej akceptacji jako narzędzia terapeutycznego po integrację z różnymi aspektami kultury i społeczeństwa. Rozwój badań i zmiana społecznych postaw wobec psylocybiny mogą otworzyć nowe możliwości dla jej zastosowania, zarówno w medycynie, jak i w innych dziedzinach życia.

Jednym z najważniejszych aspektów przyszłości psylocybiny jest jej potencjalny wkład w poprawę zdrowia psychicznego na globalnym poziomie. Z uwagi na rosnącą świadomość problemów takich jak depresja, PTSD czy lęk, psylocybina może odegrać kluczową rolę w opracowywaniu nowych, bardziej skutecznych form terapii.

Równocześnie, ważne jest, aby prowadzić dalsze badania nad bezpieczeństwem i skutecznością psylocybiny, tak aby jej stosowanie było odpowiedzialne i oparte na solidnych podstawach naukowych. Wymaga to współpracy między naukowcami, lekarzami, regulatoremami i społecznością, aby zapewnić, że potencjał psylocybiny będzie wykorzystywany w sposób bezpieczny i korzystny dla ludzi.

FAQ: Najczęściej Zadawane Pytania

Podsumowanie

Psylocybina, jako substancja o bogatej historii i fascynujących właściwościach, kontynuuje swoją podróż w dziedzinie nauki, medycyny i kultury. Jej potencjalne zastosowania terapeutyczne i wpływ na kreatywność i zdrowie psychiczne otwierają nowe możliwości dla ludzkości. Ważne jest, aby dalsze badania i dyskusje na temat psylocybiny były prowadzone w sposób odpowiedzialny i z poszanowaniem bezpieczeństwa oraz dobra użytkowników.

Psylocybina stoi na progu nowej ery w badaniach psychodelicznych, oferując obietnicę głębszego zrozumienia ludzkiego umysłu oraz nowych metod leczenia zaburzeń psychicznych. Jej przyszłość wydaje się być tak kolorowa i wielowymiarowa, jak doświadczenia, które oferuje.

Źródła

• Khan AJ, Bradley E, O’Donovan A, Woolley J. Psilocybin for Trauma-Related Disorders. Curr Top Behav Neurosci. 2022;56:319-332. doi: 10.1007/7854_2022_366. PMID: 35711024.
• Goodwin GM, Aaronson ST, […]. Single-Dose Psilocybin for a Treatment-Resistant Episode of Major Depression. N Engl J Med. 2022 Nov 3;387(18):1637-1648. doi: 10.1056/NEJMoa2206443. PMID: 36322843.
• de Veen BT, Schellekens AF, Verheij MM, Homberg JR. Psilocybin for treating substance use disorders? Expert Rev Neurother. 2017 Feb;17(2):203-212. doi: 10.1080/14737175.2016.1220834. Epub 2016 Aug 12. PMID: 27684102.
• Johnson MW, Griffiths RR. Potential Therapeutic Effects of Psilocybin. Neurotherapeutics. 2017 Jul;14(3):734-740. doi: 10.1007/s13311-017-0542-y. PMID: 28585222; PMCID: PMC5509636.
• Passie T, Seifert J, Schneider U, Emrich HM. The pharmacology of psilocybin. Addict Biol. 2002 Oct;7(4):357-64. doi: 10.1080/1355621021000005937. PMID: 14578010.
• Nichols DE. Psilocybin: from ancient magic to modern medicine. J Antibiot (Tokyo). 2020 Oct;73(10):679-686. doi: 10.1038/s41429-020-0311-8. Epub 2020 May 12. PMID: 32398764.
• Bonnieux JN, VanderZwaag B, Premji Z, Garcia-Romeu A, Garcia-Barrera MA. Psilocybin’s effects on cognition and creativity: A scoping review. J Psychopharmacol. 2023 Jul;37(7):635-648. doi: 10.1177/02698811231179801. Epub 2023 Jul 3. PMID: 37395359; PMCID: PMC10350723.